Big five

Het is weer een tijd geleden dat we nog iets gepost hebben maar de internetverbinding in de lodges was niet altijd even goed. 

Sinds 23 januari zijn we terug naar Nairobi gekeerd om te starten aan onze rondreis langs enkele natuurparken. Maar eerst wachten we mijn papa en nonkel op want zij gaan samen met ons mee op safari. Om half 7 de volgende morgen vertrokken we dan naar Masai Mara. Een rit van 5 uur over hobbelige zandwegen bracht ons naar het meest populaire reservaat van Kenia. Het is in dit gebied dat jaarlijks de miljoenen gnoe's hun oversteek naar Tanzania maken. Eenmaal aangekomen in de lodge werden we hartelijk ontvangen in een koloniale sfeer. De lodge was eigenlijk een tentenkamp maar de tenten kan je zeker vergelijken met een betere hotelkamer. 's avonds kwamen ze zelfs de warmwaterkruik in het bed leggen omdat het 's nachts serieus afkoelt. De volgende ochtend waren we alle 4 klaar voor onze eerste, echte game drive. Al snel zagen we impala's, wrattenzwijnen en olifanten. Naarmate we steeds langer rondreden kwamen er meer dieren te voorschijn. We hebben deze zoveel mogelijk op foto proberen vast te leggen. Persoonlijk vind ik de giraf een fascinerend dier. Het is groot, mooi en elegant. En als je bij ondergaande zon, enkele ziet wandelen aan de horizon dan wordt je daar gewoon stil van. De natuur op zijn puurst. Zo hebben we drie dagen mogen genieten. Een groep leeuwinnen met hun welpen, cheeta's die een konijn vangen en zo verder. Ik zou kunnen blijven praten. Voor we naar het volgende reservaat reden hebben we nog een stop gemaakt bij de Masai. Hier werden we ontvangen met een traditionele dans waarbij de mannen onmiddellijk mochten meedoen. De man die het hoogst kon springen, had de meeste vrouwen. Een 'traditioneel dorp' of dat zou het moeten zijn. Ten eerste sprak de krijger die ons ontving perfect engels en op het einde passeerden we langs een marktje. Het kwam ons allemaal nogal wat gemaakt over.  Vervolgens zijn we gereden naar Lake Naivasha. Hier hebben we met een bootje op 'jacht' gegaan naar nijlpaarden om vervolgens een wandeling te maken tussen de wilde dieren op Crescent Island. Eerlijk gezegd deed het eens deugd om zelf eens te wandelen want na al die uren in de auto vraag je niet liever dan zelf de benen eens te strekken. Bij onze terugkomst in de lodge hebben we samen nog een ritje met het paard gemaakt over het domein. 

Het volgende reservaat op onze lijst is Lake Nakuru. Bekend om de miljoenen flamingo's. Maar hier toch een lichte teleurstelling over de enkele tientallen die aanwezig waren. Doch, Het is diezelfde namiddag dat we het laatste dier van onze big five hebben gezien. Buiten de buffel, olifant, neushoorn en leeuw hebben we het nu over de kers op de taart. De cheeta in een boom! Het dier is in mijn ogen niet veel groter dan een grote kat maar toch...prachtig gewoon. Vanaf dat moment konden we zeggen dat onze safari al wel best geslaagd is! ;) 

Vandaag hadden we een bijzondere dag. Rond de middag kwamen we aan in het conservaat Sweet waters. Normaal stond er, zoals gewoonlijk, een game drive op het programma. Maar eerst brachten we een bezoekje aan het Chimpanzee Sanctuary van Jane Goodall. Wat een rustige wandeling moest worden langs de hekken van het reservaat draaide uit op een scène uit Planet of the Apes. Het begon allemaal toen we na enkele minuten stappen een 'chimpansee kak' zagen liggen. Wij maar lachen maar de bewaker/gids die ons begeleide nam onmiddellijk zijn gsm. Op die moment zagen we ook dat er enkele takken tegen het elektrisch hek stonden. De bewaker riep naar ons dat er een Chimpansee is ontsnapt en dat we onmiddellijk moeten terugkeren. Dus wij alle vier met spijt in ons hart terug gekeerd. MAAR TOEN!! De bewaker kreeg terug telefoon en riep naar ons dat we moesten beginnen lopen. In de verte zagen we een andere bewaker teken doen dat we even moesten halthouden. De gids zei dat de Chimpansee vlak in onze buurt was. Dus wij terug kei hard beginnen lopen. Aan de andere kant van het hek begonnen alle andere apen van hun oren te maken. Springen, krijsen en maar op hun borst slaan. Eens we aan de poort waren aangekomen, stonden een stuk of 10 bewakers met stokken klaar om ons buiten te laten. Maar natuurlijk gaat onder stress de poort niet te goei open en begon iedereen heel angstig en zenuwachtig te worden. De Chimpansee moest heel dicht bij zijn en kon aanvallen. Eens de poort open vlogen we in het busje en weg waren de 4 belgen bij de lieve chimpansees van Jane Goodall. Ook al duurde alles misschien maar enkele minuten, het waren lange minuten vol met adrenaline. Toch ook een goede portie actie op zo'n safari!

Morgen rijden we verder naar Samburu waar we na 3 dagen terug naar onze italiaanse nonnekes mogen. We zullen blij zijn hun weer te zien. Ook al is het internet niet fantastisch, up to date zullen we jullie houden! ;)

xoxo