Mannen zijn van nature uit polygaam...

Zever in pakskes gewoon! 

Het is nu een week geleden dat we afscheid hebben genomen van mijn vader en nonkel. Nu was het back to kenyan reality. Maar we keken natuurlijk uit om terug naar onze 3 lieve, italiaanse nonnekes terug te keren. Maar het is sinds deze week dat onze ogen echt zijn open gegaan. Het is niet dat we spectaculaire dingen hebben meegemaakt ofzo maar we hebben de 'echte' afrikaanse manier van leven leren kennen. Zo hebben we samen met een vrouwelijk bijbelgroepje een bezoek gebracht aan Lucia. Zij is lid van hun clubje en is op 37 jarige leeftijd bevallen van haar 9de kind. Stef en ik wisten niet onmiddellijk wat we van zo'n keniaanse babyborrel konden verwachten. Eens aangekomen gingen we met ongeveer een tiental vrouwen binnen in Lucia's huis. Alhoewel huis... In België zouden ze zo'n kamer van 4 op 6 m gewoon afkeuren. Maar Lucia woonde daar samen met haar nu 9 kinderen. We waren nog maar juist binnen of de arme vrouw was aan het huilen. We voelde ons natuurlijk niet op ons gemak omdat we dachten dat het door ons verrassingsbezoek was. Maar doordat we toch al enkele woorden Swahili verstaan, begrepen we van de vrouw dat ze bevallen was met keizersnee en dat ze na 2 dagen het ziekenhuis had moeten verlaten. Je kon van haar gezicht aflezen dat ze pijn had.  En wij vragen ons dan af waar die man uithangt.

Hier kom ik even terug op de titel van dit verhaal. Onder de Samburu is het normaal dat mannen mogen trouwen met meerdere vrouwen. Er is ons wel gezegd dat er een maximum is van 10 alhoewel we een man ontmoet hadden met 11 vrouwen. Maar dat even terzijde. De man van Lucia was natuurlijk nergens te bespeuren want hij hing waarschijnlijk rond bij één van zijn andere vrouwen. Toch ongelofelijk! Pas bevallen met keizersnede, 8 andere bengels hebben rondlopen en dan nog alleen uw plan moeten trekken. De afrikaanse vrouw is abnormaal sterk. Natuurlijk waren we geïntrigeerd door heel deze kwestie en vroegen we aan een andere dame dat ze niet liever getrouwd zouden zijn met één man. Haar antwoord was redelijk duidelijk. "Het is beter dat je man trouwt met nog een andere vrouw, zodat je weet met wie hij nog allemaal bezig is. Anders heeft hij toch sowieso nog affaires. Al noemen ze het hier niet affaires, maar 'vrienden'. We waren dit onderwerp ook aangegaan met de pater van de missiepost. Hij was degene die ons meegaf dan mannen van nature polygaam zijn, en dus meerdere vrouwen nodig hebben. Ik dacht dat ik kookte... En dat was dan een pater!!! Hoe conservatief kunnen ze zijn!! Maar dat is nog niet het ergste eigenlijk. 

Aan elke cultuur zijn er natuurlijk tradities verbonden. Je hebt hier de prachtige juwelen en mooie dansen die de vrouwen hebben. Maar ook hier is een 'maar' aan verbonden. Wat ook bij die tradities hoort is dat mannen hunnen vrouwen mogen slaan, zelfs tot de dood zonder dat ze er echt worden voor veroordeeld. Hier heeft zelfs een man zijn vrouw midden op straat, waar iedereen bijstaat, in elkaar geslagen. En niemand doet iets... Mannen hebben zelfs geen reden nodig om hun vrouwen te slaan. Als ze thuis komen van heel de dag niets te doen, verwachten ze dat er eten is voorzien. Is dit niet het geval, petsen uitdelen. Heeft de man teveel gedronken, petsen uitdelen. Of heeft hij gewoon goesting om petsten uit te delen , dan is het de vrouw die als boksbal fungeert. Om pisnijdig van te worden!

Vandaag hebben we Rebeca ontmoet. Ik noem haar vanaf nu de Che Guevara van de vrouwen. Zij is een dorp begonnen waar alleen vrouwen naartoe kunnen komen: umoja cultural women village genaamd. Dit is een traditioneel samburu dorp maar alleen voor vrouwen. Weduwes, jonge meisjes die zwanger zijn geworden, meisje die niet willen trouwen met één of andere vieze, oude vent, noem het maar op. Een toevluchtsoord voor vrouwen eigenlijk. En er is ook nood aan zoiets. Een laatste voorbeeld dat ik nog ga noemen is de besnijdenis bij jonge meisjes. Het was Rebeca die ons vertelde dat ze ook besneden is en er zelfs bijna is aan gestorven door het vele bloedverlies tijdens de ceremonie. Zij pleit ervoor dat dit niet meer gebeurd bij meisjes omdat het alleen maar miserie met zich meebrengt. Bevallingen worden verschrikkelijk pijnlijk en men kan vreselijke infecties oplopen. Een ware hel gewoon voor vrouwen! Het zijn de meisjes die weglopen van huis om zoiets te vermijden die terecht kunnen in het dorp. Maar het zorgt natuurlijk voor veel tegenstand. Mannen zijn al meerdere malen naar het dorp gegaan om Rebeca en andere te bedreigen met de dood. Dit schrikt haar niet af maar maakt haar juist sterker. Chauffeurs die met toeristen rondrijden om een bezoek te brengen weigeren om naar Umoja cultural women village te rijden. Ten eerste omdat het allemaal zogezegd 'verstoten' vrouwen zijn en omdat zij eerlijk handelen en niet onder één hoedje spelen met de chauffeurs. Het zit namelijk zo dat de chauffeurs een deel van het inkomengeld van het dorp terugkrijgen omdat ze de toeristen naar dat bepaald dorp brengen.

 De vrouw vertelde ons verhalen met tranen in haar ogen waarbij wij soms ook eens moesten slikken. Tradities noemen ze het dan....

 Wat we deze week geleerd hebben, is dat het leven van een vrouw soms echt een gevecht is in Kenia, zeker in sommige stammen. Gelukkige zijn er enkele sterke persoonlijkheden die het voor die vrouwen opnemen en zelfs hun eigen leven op het spel zetten. Het klinkt allemaal heel zwart-wit maar het gaf ons zeker veel stof om over na te denken. Het deed ons des te meer beseffen dat wij geluk hebben om  als vrouw in België geboren te zijn en niet in Samburu.